جاذبه های گردشگری ایران - مسجد اتابکان شهرکرد
رفتن به بافت های قدیمی شهر ایران یکی از تفریحات گردشگرانی است که به شهر تازه قدم می گذارند، مکانی قدیمی که شما را با بنا ها و بخش هایی زیبا و قدیمی آشنا می کند. در شهرکرد هم در بافت قدیمی شهر، گردشگران با بنایی رو به رو می شوند مه با حسابی سرانگشتی دارای قدمتی 800 ساله است و دیدن چنین مکانی برای علاقه مندان به آثار و بنا های تاریخی مکانی است که نمی توان به سادگی از کنار آن گذشت. این بنا مسجد اتابکان است که هنوز هم کاربرد مذهبی و اجتماعی را از دست نداده و علاوه بر آن گردشگران بسیاری را نیز پذیراست.
مسجد اتابکان همان طور که از اسم آن پیداست متعلق به والیان آن روزگار این منطقه با نام اتابکان لر بزرگ بوده است، که به لحاظ زمانی قرن هفتم هجری قمری بازمی گردد. اتابکان لر بزرگ از جانب اتابکان فارس و توسط سلغریان به این ناحیه فرستاده می شود و بر اساس اطلاعات تاریخی اتابکان لر بزرگ تا حدود قرن نهم بخشی از بازی قدرت در ایران بودند و امروزه مسجد اتابکان شهرکرد، گردشگران را با آن دوران تاریخ ایران آشنا می کند.مسجد اتابکان، نیز بر اساس المان های معماری ایرانی بنا شده و آن را می توان یکی از نمونه های مساجد شبستانی دانست. این مساجد از بخش سرپوشیده به سمت قبله ، ایوانی در مقابل و حیاط مرکزی تشکیل می شود و صفه هایی هم در اطراف آن تعبیه می شود و مسجد شهرکرد هم با ویژگی های خاص خود، یکی از مساجد این سبک از مساجد ایرانی است. این مسجد سرپوشیده کوچک، دارای چهار ستون آجری است که از طریق طاق هایی آجری به هم متصل می شوند.
پلان شبستانی مسجد به گونه ای مربعی شکل گرفته و تزئینات به کار رفته در این مسجد چه در شبستان و چه در محراب به گونه ای ساده بکار رفته و به نوعی به لحاظ معماری از مساجد اولیه اسلامیه محسوب می شود. ساختار شکل گیری ، سادگی و بی آلایشی مسجد از ویژگی های خاص آن به شمار می آید و نماز گزاران و گردشگران می توانند فضایی معنوی مسجد را به خوبی حس کنند. از دیگر مشخصه های مسجد اتابکان شهرکرد باید به عدم وجود گلدسته و مناره اشاره کرد. مسجد اتابکان در دوران صفویه، برای اولین بار مورد مرمت قرار گرفت و برخی دیوار چینی ها و مرمت ها در آن صورت گرفت، در عهد قاجاریه و پهلوی نیز از مسجد حفاظت شد و امروزه گردشگران شاهد بنایی هستند که هویت معماری ایرانی اش برگرفته از هنر های بکار رفته در آن و سبک معماری آن می باشد. پس از ورود اسلام به ایران، معماری ایرانی حیات و بقای خود را مدیون مساجد است، چرا که در کنار توجه مردم و اقشار مختلف به مساجد، حکومت ها هم به چنین فضا هایی توجه داشتند و هنر معماری ایرانی، هنرمندان ایرانی می توانستند هنر و هویت هنری شان را در چنین بنا هایی نمایان سازند و مساجد در نقاط مختلف ایران گنجینه های ارزشمند از فرهنگ، هنر، هویت و تاریخ ایرانی به شمار می آیند که با هوشمندی هرچه تمام تر در آن ها بکار گرفته شدند و امروزه گردشگران می توانند بخش های مختلف از فرهنگ و تمدن ایرانی را در مساجد مانند مسجد اتابکان شهر کرد مشاهده کنند.
