جاذبه های گردشگری ایران - مقبره ی شاهزاده حسین قزوین
هویت معماری ایرانی- اسلامی بناهای مذهبی در ایران، یکی از فاکتور جذابیت آنهاست، جذابیتی که برای گردشگران علاوه بر جنبه های هویتی و تاریخی دارای جلوه های زیبا شناسی است. تمدن اسلامی در حوزه جغرافیایی وسیعی گسترش داشته و امروزه هم امکانی بسیاری از جنوب اسپانیا تا بخش هایی از چین و هندوستان با هویت های معماری و فرهنگی اسلامی شناخته می شوند. در این میان، سبک های معماری شاخصی مانند سبک مصر، مغربی، آندولسی، شامی و ایرانی وجود دارد که نمونه های متعددی از مساجد و بناهای اسلامی با این سبک ها ساخته شده اند. در ایران با وسعت سرزمینی گسترده در حوزه جغرافیایی ایران بزرگ یا عنوانی مانند ایران فرهنگی که از قفقاز تا شبه جزیره هندوستان، از آسیای مرکزی تا بین النهرین را در می گیرد، از این رو، در این حوزه ی تمدنی طیف گسترده تری از المان های معماری ایرانی را می بینیم. نکته دیگر در این خصوص، تعدد بنا های مذهبی در ایران است که علاوه بر مساجد مقبره ها و آرامگاه ها هم با الهام از این سبک از معماری ساخته شده اند.
از این رو،گردشگران در ایران تعداد زیادی از بنا های متعلق به سبک معماری ایرانی –اسلامی را خواهند دید که امروزه بخش مهمی از جاذبه های گردشگری شهر های مهم و قدیمی ایران را تشکیل می دهد. در شهر قزوین که یکی از شهر های قدیمی و پایتخت ایران در دوره ای از حکومت صفویه بوده، بنا هایی با المان های معماری ایرانی- اسلامی از شاخص ترین جاذبه های گردشگری اش محسوب می شوند. یکی از این بنا ها متعلق به امامزاده حسین فرزند خردسال امام هشتم شیعیان، علی بن موسی الرضاست، که در هنگام عزیمت به توس در این شهر جان خود را از دست می دهد و در دوران صفویه و در خلال سلطنت شاه تهماسب اول بنایی بر روی مزار او ساخته می شود که یکی از نمونه های زیبای معماری ایرانی اسلامی در شهر قزوین می باشد.
هویت معماری بنای مقبره ی امامزاده حسین که با نام شاهزاده حسین آن را بهتر می شناسند، هویتی تلفیقی از سبک معماری رایج در دو دوره ی صفویه و قاجاریه است. این بنا در دوران شاه تهماسب شکل می گیرد و با ظرافت های هنری معماری ایرانی آذین می شود، با این وجود در عهد ناصری یعنی در خلال زمامداری ناصرالدین شاه قاجار با توجه به رواج ساخت بناهای شکیل و با المان های معماری پر تکرار در آن دوره، این بنا بازسازی و به بخش هایی به آن افزوده می شود. گردشگران برای ورود به امامزاده می توانند از چهار ضلع شمالی ، جنوبی، شرقی و غربی وارد شوند که دو دروازه ی اصلی در قسمت شمالی و جنوبی قرار دارد و دو مسیر فرعی هم در دوسمت دیگر ساخته شده اند.
دروازه شمالی با طاق نما و شش مناره ی کاشی کاری شده یکی از بخش های زیبای امام زاده است، که گردشگران را در بدو ورود، خیره می کند. با ورود به داخل صحن (یا همان حیاط مرکزی) ایوانچه های متعدد، با فراوانی هنرهای بکار رفته در قسمت های مختلف اش فضای محیط را بسیار زیبا کرده است. در اینجا بهتر است برای دیدن بخش های مختلف هیجان انگیز خود را آماده کنید، تا هنر های کاشی کاری در سبک ها و مدل های متنوع، خاتم کاری های زیبا و ظریف بخش های مختلف بنا، منبت کاری های عهد صفوی، آئینه های کاری خیره کننده محیط داخلی و نقاشی های دیواری متعلق به دوران قاجار را بهتر ببینید و لذت بیشتری از گردش در چنین فضایی برخوردار شوید. همه ی اینها تنها گفته های کلی، خلاصه شده و مجمل از بنایی فاخر، اصیل و با هویت است که مقدمه ای کوتاه و نازیبا قبل دیدن این بنای زیبا خواهد بود.
