آشنایی با عجایب هفت گانه جدید دنیا

تا چه حد با عجایب هفت گانه ی دنیا آشنایی دارید؟ آیا تا به حال درباره ی سفر برای تماشای شگفتی های طبیعی و یا ساخت بشر فکر کرده اید؟ شاید تصمیم گرفته اید به جای گذراندن تعطیلات سالانه در ساحل دریا، این بار با برنامه ای متفاوت برخی شگفتی های باور نکردنی این کره ی خاکی را ببینید. در این مقاله به معرفی عجایب هفت گانه ی جدید می پردازیم که یک دهه قبل با رأی مردم برگزیده شده اند. ترتیب معرفی این عجایب ارتباطی با رتبه بندی آن ها ندارد و هر هفت مکان معرفی شده به یک اندازه ارزش دیدن و سفر کردن را دارند.

1. دیوار بزرگ چین

دیوار بزرگ چین مجموعه ای از دیوارهای سنگر گونه است که از سنگ، آجر، خاک، چوب و سایر مصالح ساختمانی ساخته شده اند. این دیوارها در امتداد شرق به غرب کشور چین و در واقع مرز شمالی چین باستان احداث گردیده که برای نشان دادن مرز های امپراطوری چین و جلوگیری از حمله ی مغول ها وسایر دشمنان اروپایی و آسیایی بوده اند. علاوه بر اهداف دفاعی، هدف از ساخت دیوار، کنترل مرزها، تحمیل عوارض به کالاهایی که از طرق جاده ی ابریشم حمل و نقل می شدند و نظم بخشیدن به امور تجاری و مهاجرتی بوده است.این دیوار از قرن پنجم پیش از میلاد تا قرن شانزدهم بنا شده و به تدریج به یکدیگر اتصال یافته اند و بزرگ تر و قوی تر شده اند. برخی از قسمت های تاریخی دیوار در گذشته تخریب و بعد ها باز سازی شده اند. این دیوار مجموعاً چهار هزار مایل امتداد دارد و بزرگ ترین ساخته ی دست بشر در طول تاریخ به شمار می رود.

2. مجسمه مسیح نجات دهنده، ریودوژانیرو، برزیل

این مجسمه ی هنری-تزئینی در میان کوه های کورکووادو بر مردم برزیل سایه انداخته است و شکوه و ابهتی بی مثال دارد. به نظر می رسد که این مجسمه از سال 1931 در حال تقدس کشور برزیل است. مجسمه ی مسیح که 130 فوت ارتفاع دارد از سیمان و استاتیت ساخته شده است. طراح این مجسمه هیتور دا سیلوا کاستا نام دارد. هزینه ی ساخت مجسمه 250 هزار دلار بوده است و بیشتر پول ساخت مجسمه از کمک های مردمی تأمین شده است. این مجسمه امروزه نماد شهر ریودوژانیرو و کشور برزیل است.

3. ماچوپیچو، پرو

شهر تاریخی اینکا ها در میان قله ی دو کوه مرتفع بنا شده است. برای ساخت این بنا از سنگ گرانیت درخشان و ارزشمند استفاده شده و دانشمندان استنباط کرده اند که این شهر مکانی مقدس برای مردم اینکا که در شهرکاسکو ساکن بوده اند به شمار می رفته است. این بنا در اواسط قرن چهاردهم توسط مردم امپراطوری اینکا احداث گردیده اما بعد ها مردم اینکا این دژ کوهستانی را ترک کرده اند و کسی جز مردم محلی از وجود قلعه اطلاع نداشته است. سرانجام در سال 1911 این مکان منحصر به فرد توسط باستان شناسی به نام هیرام بینگام مجدداً کشف شده است. دسترسی به این مکان تنها از طریق پیاده روی، قطار یا هلی کوپتر امکان پذیر است. بیشتر توریست ها از شهر کاسکو با قطار برای بازدید به ماچوپیچو می روند.

4. چیچن ایتزا، شبه جزیره ی یوکاتان، مکزیک

چیچن ایتزا بین سال های 800 تا 1200، مرکز فعالیت سیاسی و اقتصادی تمدن مایاها بوده است. هوشمندی و قدرت تطبیق پذیری فرهنگ مایا ها را می توان در خرابه های این شهر به خوبی مشاهده کرد. این شهر که در گذشته بسیار قدرتمند و مرکز خرید و فروش پارچه، برده و نمک بوده است، امروزه ویرانه ای بیش نیست. با این وجود ویرانه ها می توانند بخشی از اعتبار و شکوه گذشته را به نمایش بگذارند. معروف ترین بنا ال کاراکول نام دارد که در گذشته رصدخانه ای پیشرفته بوده است.

5. آمفی تئاتر رومی ها، رم، ایتالیا

این آمفی تئاتر ماندگار ترین اثر رم باستان است که بین سال های 70 تا 80 پس از میلاد ساخته شده و 500 سال مورد استفاده قرار گرفته است. فرم بیضی شکل این آمفی تئاتر امکان نشستن 50 هزار تماشاگر را مهیا می سازد. در آن دوران مردم در آمفی تئاتر جمع می شده اند تا نبرد گلادیاتور ها و سایر نمایش های عمومی را تماشا کنند که شامل اجرای قانون و مجازات، شکار حیوانات و اعدام می شده است. این آمفی تئاتر تاریخی به علت زلزله و فرسایش سنگ ها امروزه تبدیل به ویرانه ای شده اما بخش هایی از بنا برای بازدید عموم همچنان باز است. طراحی منحصر به فرد آمفی تئاتر رم باستان هنوز پس از دو هزار سال الهام بخش معماران و مهندسین در ساخت آمفی تئاتر های مدرن است.

6. تاج محل، آگرا، هند

شاه جهان، امپراطور مغول این مکان را به عنوان مقبره ی همسر محبوبش در سال های 1632 تا 1648 بنا کرده است. تاج محل برترین بنای هنر اسلامی در هند است. ساختار مرمرین سفید ساختمان و سبک های معماری متنوعی که در طراحی و ساخت آن به کار رفته از جمله معماری ایرانی، اسلامی، ترکی و هندی آن را در جهان بی نظیر ساخته است. تاج محل علاوه بر ساختمان شامل باغ هایی بسیار زیبا، باغچه های گل دلربا و استخری وسیع است.

7. پترا، اردن

پترا پایتخت امپراطوری ناباتیان و پادشاه آرتاس چهارم بوده و بین سال های9 قبل از میلاد و 40 بعد میلاد رونق داشته است. مردم این سرزمین در آن زمان در تکنولوژی آب، ساخت تونل های پیچ در پیچ و قنات های زیر زمینی خبره بوده اند. حکاکی هایی باورنکردنی بر روی سنگ ها صورت گرفته است و یک آمفی تئاتر با چهار هزار صندلی و وجود یک صومعه نیز به شهرت این بنای تاریخی افزوده است.