خانه شهریار در تبریز

شهر ها و سرزمین های مختلف را چهره ها و نماد فرهنگی شان باور پذیر و عینی تر می کنند و از این رو معرفی شهر ها و مناطق مختلف با چهره های برجسته فرهنگی و علمی آنها صورت می گیرد. افراد و شخصیت هایی که شاید در طول عمرشان از چنان توجهی برخوردار نبوده اند اما آثار آنها پس از مرگشان ادامه دهنده ی نام و نشان آنان اند و به عنوان الماس های درخشان سرزمین هایشان شناخته می شوند.

تبریز هم دارای آسمانی پر ستاره ای است و تاریخ این شهر نشان دهنده پرورش شخصیت های درخشان بسیاری است که در دامن تبریز قد کشیده اند. یکی از این شخصیت های محبوب و بنام در ایران سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار است، نامی که از در تاریخ معاصر این سرزمین بخشی از خاطره ی مشترک مردمان ایران در نقاط مختلف به شمار می آید.

شهریار یکی از شاعران بنام ایرانی است که آثار و شعرهایش ورد زبان مردمان سرزمین اش بود، این شاعر تبریزی در سال 1285 در این شهر به دنیا آمد و به واسطه ی موقعیت اجتماعی و اقتصادی پدر(که فردی بنام در تبریز بود) برای ادامه تحصیل به تهران در دارالفنون رفت و در رشته پزشکی مشغول شد ، اما زندگی داستان و بازی دیگر برای او در سر داشت، ذوق و استعداد ذاتی اش در کنار روح بی آلایش این آذری جوان، شهریار را به یکی از شاعران مشهور پایتخت بدل کرد و مورد توجه دیگر بزرگان ادب فارسی قرار گرفت.

سید محمد حسین بهجت تبریزی در انواع گونه های شعر فارسی مهارت داشت، اما شهریار را عشق، شهرتی جاودانه بخشید، این شاعر جوان عاشق می شود و پس از شکست عشقی اش سوز شاعرانه ی بیشتری می یابد. از ادامه تحصیل انصراف می دهد و داستان زندگی پر فراز نشیب شهریار در شعر هایش نشو نمایی بیشتر پیدا می کنند. شهریار پس از سالها هجرت به تبریز باز می گردد اما همچنان روح شیدای او منبع تراوش شعر های ناب و زیبایی بود. مجموعه اشعار حیدربابا که به زبان آذری گفته شده است، او از دیگر آثار مشهور شهریار به شمار می آید.

شهریار در تبریز ازدواج می کند و صاحب سه فرزند می شود ، این شاعر در سال 1367 در تبریز دار فانی را وداع گفت. پس از مرگ شهریار خانه ی ایشان توسط شهرداری تبریز خریداری می شود. موزه ی این شاعر بلند آوازه ی آذری در آخرین خانه ی او دایر می شود.

جایگاه ادبی و اجتماعی شهریار به عنوان بخشی از هویت مردم تبریز شناخته می شود و گردشگران می توانند در محله ی مقصودیه از این موزه دیدن کنند و با زندگی شهریار بیشتر آشنا شوند. معماری خانه شهریار بخشی از بافت معماری شهری به شمار می آید و در دوطبقه و دارای مساحتی 250 متری است.

در این موزه اشیاء و وسایل مورد استفاده شهریار قرار گرفته و در معرض دید بازدید کنندگان قرار دارد. با این وجود شهریار را همچنان باید در آثار و اشعار اش دید، آثاری که در ناخود آگاه زبان و هویت ایران و آذربایجان است.