جاذبه های گردشگری ایران - شیر سنگی همدان
دروازه ی شیر یا باب الاسد یکی از متمایز ترین آثاری است که گردشگران در شهر تاریخی همدان می توانند نظاره گر آن باشند، تمایز این اثر باستانی به واسطه ی موقعیت، سرنوشت و احوالی است که این اثر سنگی به عنوان نمادی از اثر باستان به خود دیده و شاید بهترین راوی بر سرنوشت هویت باشکوه این سرزمین باشد. تاریخ دقیقی نمی توان برای این باستانی عنوان کرد، برخی آن را یادگاری از دوران ماد های می دانند، عده ای هم این اثر فاخر را نمونه ای از معماری اشکانی، اما هرآنچه هست، هویت این شیر سنگی نمادی بر دورانی پر شکوه در تاریخ همدان است و سرنوشت اش مانند هویت نمادین اش شد. براساس نوشته های تاریخی و متون سیاحان باستانی ، دروازه شهر همدان دارای دو شیر سنگی بود، که نماد از قدرت شکوه این شهر به شمار می رفتند.
عده ای بر این باوربودند که آن دو شیر نگهبانان پایتخت باستانی ایران اند و به میهمانان شهر خوش آمد می گویند و دشمنان و بیماری ها را از همدان دور می کنند و به همین خاطر اعراب در حمله به ایران، این اثر باب الاسد نامیدند، در سالهای اولیه حضور اعراب در ایران و شکل گیری حکومت های محلی و مختلف در نواحی ایران، شیر های باستانی همدان، همچنان بخشی از دروازه ی باستانی شهر به شمار می رفتند اما بیشترین تخریب شهر همدان در دوران دیلمیان صورت گرفت و مرداویچ پادشاه این حکومت، می خواست شکوه شیران را با خود به ری ببرد، اما توان انجام چنین کاری را نداشت، پس با جهالت و سفاهت دروازه ی باستانی ویران کرد ، یکی از شیر ها شکست و آن دیگری را بر زمین انداخت.
شیرسنگی اثری هنری و باستانی است و مانند بسیاری از سازه های انسانی در هم می شکنند و شکسته می شوند و یا عوامل طبیعی عمر آنها را کوتاه می کند، اما به زمین افتادن شیر سنگی، نه زمین افتادن اثری باستانی بود، نه تخریب اثری هنری و ارزشمند، سقوط شیر سنگی سقوط هویتی شکوه مند بود، که بسیاری از المان های آن تمدن برای قرن ها به دست فراموشی سپرده شد. به زمین افتادن شیر سنگی برای قرن ها، دوران سراشیب و سقوط سرزمینی متمدن را آغاز کرد و تمدنی فاخر به آرامی خمیده و درهم شکسته شد. به همین خاطر شیرسنگی با تمام یال کوپالش تا سال 1328 بر زمین افتاد و مانند روزگارش بخشی از شکست های تاریخی سرزمین اش شد.
در این سال مهندس سیحون(معمار آرامگاه بوعلی سینا و یکی از مفاخر معماری ایران) این شیر سنگی را به بالای تپه ای باستانی منتقل کرد و آن را بر بلندای جایگاهی نشاند، تا شاید بخشی از هویت و تاریخ این سرزمین را حفظ کند، گردشگران برای دیدن این اثر باستانی، که بخشی از ناخودآگاه ایرانیان را شامل می شود باید به انتهای خیابان 12 متری شیرسنگی بروند و از آن جا این تندیس باستانی و خسته، در میدانی به همین نام ایستاده و شما می توانید بقایای این اثر باستانی با شکوه را امروز تنها و دور از دروازه ی ورودی مشاهده کنید.
