استادیوم افسوس ترکیه

جاذبه های گردشگری جهان - استادیوم افسوس ترکیه

افسوس شهری است که مانند شهر های امروزی برای دیدن بخش های مختلف آن باید وقت بگذارید و یک به یک آثار باستانی این شهر سنگی را مشاهده کنید. شاید اگر در شهری مدرن بودید ندیدن فلان مرکز خرید و یا گالری و رستوران چندان به نظر نمی آمد و سفرتان را بدون ندیدن بسیاری از جاذبه های مدرن یک شهر جدید می توانید به خوبی سپری کنید، اما این داستان در شهر افسوس صادق نیست، افسوس از دنیای باستان بار دیگر به دنیا آمده، ستون های کورینتینی اش برافراشته شده اند، سالن ها و بنا های باستانی با چشمه ها و یابود های باشکوهش داستان و تاریخ پر شکوه روم و یونان را روایت می کنند، تئاتر بزرگ و معابدش هر کدام بخش هایی از باور های مردم را نمایان می سازند و خیابان های مرمرین و زیبایش زندگی جاری افسوسی های عهد باستان را زنده می نماید و گردشگران در سفر به زمان هیجان تاریخ را احساس می کنند و این تجربه ای تکرار نشدنی خواهد بود.

یکی از هیجان انگیز ترین مکان های شهر افسوس، بدون شک استادیوم این شهر است که در دامنه ی کوه پیون قرار دارد، به گونه ای که صندلی تماشا چیان در شیب دامنه کوه قرار گرفته و این شیب در خدمت استادیوم بکار گرفته شده است. باستان شناسان بر این باورند، که این استادیوم اولین اثر هلنسیتی شهر افسوس بوده که با ورود یونانیان به منطقه ی آناتولی ساخته شده است. هرچند کاوش های باستانی به این نتیجه رسیده است که استادیوم ابتدائی در اثر زلزله آسیب های زیادی می بیند و استادیوم شهر افسوس در قرون 3 و 4 میلادی بار دیگر بازسازی می شوند و ساختار و شکل و شمایلی جدید و رومی پیدا می کند. تا پیش از تغییرات پیش آمده استادیوم شهر افسوس تنها برای فعالیت ورزشی بکار گرفته می شد و بازهای رایج و محبوب یونانی در آن انجام می شد، بازی هایی که هزاران سال بعد در قرن اخیر،الگویی برای بازی های المپیک شد.

اما با بازسازی های صورت گرفته در دوران روم، استادیوم افسوس دیگر جولانگاه حیوانات درنده خو و گلادیاتور ها گردید. فرهنگ رومی در این مکان خود را نشان داد و استادیوم ورزشی شهر افسوس علاوه بر برگزاری بازی های ورزشی، نبرد گلادیاتور ها را میزبانی می کرد. بر اساس یافته های تاریخی، بسیاری از مسیحیان هم در این استادیوم خوراک حیوانات وحشی شدند و مردم افسوس خواسته و ناخواسته تماشاچیان جنگ قدرت امپراتوران و حاکمان شهر با مسیحیان بودند. اندازه ی تقریبی این استادیوم 229 متر در 28 متر است و در ضلع غریی استادیوم، دروازه ی ورودی استادیوم وجود داشته است. هنگامی که امپراتوری روم دین مسیحیت را به رسمیت شناخت و امپراتور مسیحی این دین را دین رسمی امپراتوری بیزانس شرقی اعلام کرد، شهر افسوس شاهد فروریختن دیوار های سنگی استادیوم اش شد و سنگ ها و ستون های این اثر باستانی برای استفاده در دیگر بخش های شهر بکار رفت.

امروزه بخش های مختلف این بنا در حال مرمت و بازسازی است و استادیوم تقریبا 75 هزار نفری شهر افسوس پس از سالها خاموشی ویرانی می خواهد بار دیگر دیده شود و مانند سالهای شکوهش میزبان مردمی با هیجان و شاد باشد و مکانی تنها به گناه سنگ بودن و شکوهش، محل قدرت نمایی قدرت مندان بود و ویرانش کردند. گردشگران در این اثر تاریخی می توانند در کنار هیجان تاریخی این مکان، شاگردانی خوش شانس در کلاس تاریخ باشند.