موزه ی شاهزاده ی ولز بمبئ هند

در ادامه معرفی جاذبه های گردشگری بمبئی به یکی از مهمترین و بزرگترین موزه های کشور هندوستان یعنی موزه ی چاتراپارتی شیواجی ماهارجا واستو سنگراهالایا (Chhatrapati Shivaji Maharaj Vastu Sangrahalaya) می رویم. این موزه در دوران حضور استعمار انگلستان در هند با نام موزه ی شاهزاده ی ولز تاسیس شد و با استقلال هندوستان نام این موزه هم مانند بسیاری از عناصر دیگر، هویتی هندی یافت، اما همچنان بسیاری این موزه را با نام موزه ی پرنس ولز صدا می زنند. این موزه در اوایل قرن بیستم تاسیس شد و مشخصه اصلی و بیرونی موزه معماری آن است که دارای نمایی بسیار فاخر و زیبا است که در شکل گیری این موزه تاثیری مستقیم داشت، نما و معماری موزه بگونه ای است که گردشگران نمی توانند هویت خاصی برای قائل باشند. این بنا مانند دیگر بنا های معروف شهر بمبئی، حاصل معماری تلفیقی از المان های معماری گوتیک، اسلامی (چرا که با توجه به نفوذ فرهنگی المان های معماری ایرانی در تمدن اسلامی و حتی شبه قاره ی هندوستان باید این سبک از معماری را معماری ایرانی بدانیم چرا المان ها و مشخصه های ساختار و شکل آن برگرفته از معماری ایرانی است و به دلیل عدم فکیک درست در متون خارجی از آن تحت عنوان معماری اسلامی یاد می شود) و هندوست و یکی از میراث های فرهنگی و تاریخی شهر بمبئی به شمار می آید.

موزه ی موزه ی چاتراپارتی شیواجی ماهارجا واستو سنگراهالایا با این نام بلندش، از چندین مجموعه تشکیل می شود و گردشگران در این موزه می توانند آثار هنری باستانی، مجسمه ها و آثار باستانی را در سالن ها و گالری های مختلف موزه مشاهده کنند. موزه ی چاتراپارتی شیواجی ماهارجا واستو سنگراهالایا امروزه ی مجموعه ای عظیم از سالن های نمایش وگالری هایی است که در کنار آن ها سمینارهای گوناگونی در خصوص موضوعات مختلف تشکیل می شود و یک مجموعه کامل پیش روی گردشگران قرار دارد و گردشگران از سراسر دنیا می توانند در کنار ساختمان باکوه و زیبای موزه از بخش های مختلف تاریخی و باستانی این موزه ی زیبا دیدن کنند.

اما پیش از آنکه به معماری بنا ، قسمت ها و آثار موزه اشاره کنیم، ابتدا بخشی از تاریخ موزه را با هم مرور می کنیم. این ساختمان موزه همان طور که گفته شد در اوایل قرن بیستم ساخته شد، دورانی که انگلیسی ها به عنوان ابر قدرت جهان بر هند و دیگر نقاط دنیا تسلط داشتند و در سال 1904 با سفر شاهزاده ی ولز( جورج پنجم) که چند سال بعد به مقام پادشاهی بریتانیا رسید، بنای اولیه موزه بر اساس طرحی از معماری معروف انگلیسی جورج ویت شکل گرفت و در حدود 10 سال روند ساخت آن به طول انجامید و در سال 1915 ساختمان موزه تکمیل شد. در ابتدا این ساختمان به منظور ایجاد موزه بنا نشد و تنها کاخی برای شاهزاده ی ولز به شمار می رفت. با وقوع جنگ جهانی اول این ساختمان به بیمارستان نظامی و محلی برای نگهداری از کودکان تبدیل شد. با پایان یافتن جنگ جهانی اول و آرام شدن اوضاع، ضرورت شکل گیری یک موزه ی بزرگ با توجه به آثار و تاریخ این ناحیه از هندوستان، مسئولان را مجاب کرد که موزه ی شهر بمبئی را در این مکان دایر کنند، مکانی که جدا از ماهیت موزه و با توجه به ساختار و شکل اش آن را به یکی از موزه های بزرگ هندوستان تبدیل می ساخت. ادامه دارد....

در ادامه ی معرفی موزه ی باشکوه شاهزاده ولز به معماری این اثر می رسیم، معماری که به عنوان یکی از مشخصه های اصلی بنای موزه ، آن را به یکی از ساختارهای ممتاز و ارزشمند بمبئی ، در دوره اوج اقتدا ر بریتانیا تبدیل کرده است. این موزه به سبک معماری هندی- اروپایی ساخته شده است و معماری تلفیقی از معماری شرقی و غرب به شمار می رود، در المان های شرقی آن می توان به ساختار معماری ایرانی – اسلامی، معماری گوتیک اروپایی ، معماری هندی و رگه هایی از معماری مغولی فرهنگ هندوستان اشاره داشت. آجر کاری های انگلیسی یکی از مشخصه های معماری بناست و گنبد زیبا و با شکوه این ساختمان ارزشمند بر گرفته از المان های معماری شرقی است و نما و ابهت بسیار زیبایی به ساختمان موزه ی بخشیده است.

اگر بخواهیم در خصوص معماری بنا و جزئیات پر تکرار، بجا و هنرمندانه این اثر تاریخی و زیبا حرف بزنیم، حرف های گفتنیِ بسیاری وجود دارد، همین بس که هارمونی تشکیل شده و زیبایی خلق شده، بین سه سبک معماری قدرت مند و با شکوه در این اثر، نمونه ی فاخری از هنرِ هنرمندانی است که خالق این اثر شده اند و امروزه این اثر تلفیقی و پر تکثر آثری بسیار زیبا و باشکوه است و گردشگران بسیاری مشتاقانه به تماشای آن و قسمت های مختلف آن می پردازند.

اما موزه ی چاتراپارتی شیواجی ماهارجا واستو سنگراهالایا از سه بخش تاریخ باستان، هنر و تاریخ طبیعت تشکیل شده و گردشگران در سالن ها و تالار های این موزه ی زیبا می توانند آثار، بقایای و هویتی تاریخی مهمی از این بخش از جهان را در بنا ومحیطی باشکوه ببینند. در این موزه اشیاء بی شماری از آثار هنری از جمله آثار باستانی از هند ، تبت ، نپال و سایر کشورهای خاور دور در معرض دید عموم قرار دارد. از دیگر ویژگی های موزه ی چاتراپارتی شیواجی ماهارجا واستو سنگراهالایا، وجود مجموعه ای از 2000 نقاشی مینیاتور نادر و قابل توجه از کشور هندوستان است که گنجینه ی بسیاری ارزشمندی برای فرهنگ، هویت و تاریخ این کشور محسوب می شود. مجسمه های باستانی هندی در گالری مجسمه های موزه از دیگر بخش های زیبا، خاص و دیدنی موزه به شمار می آید. گردشگران همچنین می توانند آثار هنری تزئینی از چوب ، فلز ، یشم و عاج را در موزه ی چاتراپارتی شیواجی ماهارجا واستو سنگراهالایا مشاهده کنند.

از جمله آثار باستانی کمیاب موجود در این موزه ، اثری به نام "Indus Valley" است قدمت آن به دوهزار سال قبل از میلاد مسیح باز می گردد، که از قدیمی ترین آثار این موزه است. همچنین گردشگران می توانند بقایای دوره های موریا و دوره های گوپتا را نیز در این موزه از نزدیک ببینند. یکی از بخش های هیجان انگیز موزه ی چاتراپارتی شیواجی ماهارجا واستو سنگراهالایا، بخش تاریخ طبیعی موزه است، که شامل مجموعه ی ازخزندگان ، پستانداران ، دوزیستان ، پرندگان و ماهی ها می باشد. از دیگر بخش های قابل توجه بازدیدکنندگان می توان به تالار سلاح ها و زره های هندی اشاره کرد. گردشگران در این موزه می توانند آثار فاخر از نقاشی های اروپایی خاص و منحصر بفرد اروپایی را هم نظاره گر باشند، آثاری تاریخی و با ارزش به لجاظ هنری می باشند.