یادبود موتینی دهلی هند

جاذبه های گردشگری جهان - یادبود موتینی دهلی هند

اگر تا این اینجای سفر در شهر زیبا و تاریخی رهلی با 2safar همراه بوده باشید، با بخش های مختلفی از تاریخ هندوستان آشنا شده اید، بخش هایی که هر کدام از آنها را در لابه لای جاذبه های گردشگری و بنا های تاریخی این شهر کهن شناختیم، این بار در بازدید از بنایی دیگر با قسمت دیگری از تاریخ هندوستان آشنا خواهیم شد، بنایی که در عین زیبایی و ارزش تاریخی اش، یکی از ارزشمند ترین بنا های یاد بود دهلی به شمار می آید و 2safar در این مسیر با شماست.

در معرفی قلعه سرخ و قلعه سلیمان و برخی دیگر از بنا های تاریخی دهلی، (که در 2safar با آنها آشنا شدیم) یک رخ داد تاریخی مهم به نام شورش 1857 میلادی را بارها شنیدم، اتفاقی در مقابل قوای استعمارگر انگلیسی رخ داد، که با نام های جنگ اول استقلال هندوستان، شورش کبیر و شورش سربازان هم شناخته می شود، این شورش در سال 1857 توسط هندی های کمپانی هند شرقی بریتانیا اتفاق افتاد و به بخش های دیگر جامعه هند سرایت کرد. در این شورش نام آخرین پادشاه امپراتوری گورکانی بهادرشاه دوم، به عنوان رهبر شورش نیز آمده است، آخرین پادشاه گورکانی پس از حضور بریتانیایی ها همچنان برعنوان پادشاه هندوستان باقی ماند، اما به صورت ظاهری و بی تاثیر، با این حال، در رخ داد شورش 1857 برای متحد ساختن اقشار مختلف جامعه تلاش های گسترده ای انجام داد و در سن 82 سالگی به دنبال آزادی هندوستان بود، اما این شورش تنها 4 ماه در دهلی دوام داشت، به حمله ارتش بریتانیا دهلی در همان سال 1857 سقوط کرد و دوران راج بریتانیا بر شبه قاره هندوستان آغاز شد.

در این میان، سربازان بسیاری با جان فشانی برای استقلال هندوستان و آزادی این کشور از زیر استعمار بریتانیا جان خود را از دست دادند . در سال 1863 و در خلال تسلط بریتانیایی ها و با اعمال نفوذ آنها بنای موتینی در نزدیکی دروازه کشمیر بنا شد، هر چند این بنا با هزینه های عمومی شکل گرفت اما ساخت آن بر عهده ی حکومت هندی تحت اوامر بریتانیایی ها بود و با پایان یافتن ساخت این بنای یادبود، انتقاد های بسیاری به آن می شد، به شکلی که بر روی کتیبه ی نگاشته شده ی آن نام دشمن ها نوشته شده بود. بنای یاد بود موتینی اثری برگرفته از معماری گوتیک اروپایی است و با وجود هویت ملی آن، نشانی از نماد های ملی و هویت معماری هندی در آن دیده نمی شود تنها مصالح بکار رفته ی آن و نام های نوشته شد بر روی کتیبه ی دشمن ها متعلق به آزاد مردانی است که در راه رهایی میهن شان جان دادند. این بنا هشت ضلعی سازه ای زیباست و اثری هنری در معماری به شمار می رود، اما تناسبی با یاد بود کشته شده گانش ندارد به همین خاطر در سال 1972 در در بیست و پنجمین سالگرد استقلال هندوستان، واژه ی دشمن ها از روی کتیبه ی این بنا برداشته شد و به جای آن شهدای جاودان برای آزادی هند نوشته شد و همچنین نام این بنای تاریخی هم تغییر کرد.

این بنا و این اثر تاریخی تنها یاد آور بخش از رشادت مردانی است که نمی خواستند وطن شان در زیر پای چکمه های بریتانیایی ها باشد و تلاش خود زمینه ساز مبارزات استقلال طلبانه این کشور شدند.