در ادامه ی آشنایی با جاذبه های گردشگری شهر آتن، در میانه ی معرفی کلیسا های تاریخی برای ایجاد تنوع کوتاه برای شما، می خواهیم به سراغ موزه ای دیگر در این شهر تاریخی برویم، موزه ای که روایت گرد بخشی از تاریخ ملی این کشور است و همان طور که از اسم آن پیداست، به تاریخ ملی یونان می پردازد و در قالب موزه ی تاریخ ملی روایت گر، هویت تاریخی این سرزمین است، در واقع، این موزه، هویت ملی کنونی یونان یا در تعریفی دقیق تر، هویت ملی یونان مدرن را هدف قرار داده و در مجموعه ای به عنوان موزه، مانند ویترینی زیبا و دقیق، گردشگران را با این هویت مدرن و جدید یونان پس از قرن های استیلای فرهنگی و هویتی ، رومی ها، بیزانسی ها و عثمانی آشنا می سازد و به دنبال تعریف جدید و تازه ای از ملت در یونان می باشد. از این رو، این موزه، یکی از کانال های رسمی و ملی یونان برای معرفی تاریخ معاصر خود در خلال دوران حکومت عثمانی ها، حکمرانی لاتین ها، جنگ استقلال 1821، مبارزات آزادی طلبانه، شکل گیری کشوری به نام یونان است. که در قالب بخش ها و قسمت های مختلف این روایت تاریخی را برای گردشگران باز گو می کند.
که مهترین نقطه ی قوت موزه، روایت عینی و شفاف از تاریخی است که گردشگران در محیطی کاملا آزاد می توانند شناخت نسبی از این دوره ی تاریخی یونان بدست آورند، با ما در ادامه ی این مسیر همراه باشید، تا در کنار معرفی این موزه و جذابیت بخش های مختلف آن به دیگر جذابیت های این مجموعه ی تاریخی و فرهنگی بپردازیم.
موزه ی تاریخ ملی یونان، تحت همین عنوان و به عنوان موزه ی تاریخ ملی کار خود را از سال 1960 آغاز کرد و ساختمان قدیمی پارلمان یونان در خیابان استادیو Stadiou (Kolokotronis square) محل قرار گرفتن این موزه شد، موزه ای که یکی از جذابیت های تاریخی و فرهنگی کشور یونان به شمار می آید. اما این همه ی داستان موزه نیست، برای آشنایی با این موزه ابتدا به سراغ تاریخچه ی این موزه می رویم و سپس به موزه ی کنونی، بخش های مختلف موزه و ساختمان تاریخی اش خواهیم پرداخت. این موزه فعالیت های خود را در سال 1882 آغاز کرد در آن سال، انجمن های تاریخ و مردم شناسی یونان به عنوان زیر مجموعه این بخش آغاز به کار کردند و محل فعالیت های آنها هم ساختمان دانشگاه فنی ملی در آتن بود.
درواقع موزه تاریخ ملی، در نتیجه ی انجمن های تاریخ و مردم شناسی یونان بود و از همان آغاز شروع فعالیت های انجم، گردآوری اطلاعات و آثار تاریخی به عنوان بخشی از روند کاری آنجمن در قالب موزه به نتیجه نشست. انجکن تاریخ و مردم شناسی در قالب نمایشگاه آثار و اطلاعات تاریخی در خصوص جنگ استقلال 1821 یونان را به نمایش می گذاشت و این بخش هسته ی اولیه موزه به شمار می رفت. این تازه آغاز مسیری بود که در شکل موزه به حیات خود ادامه داد، با ما در ادامه ی مسیر همراه باشید تا با این سرگذشت و سرانجام این موزه ی زیبا آشنا شویم.
در ادامه ی آشنایی با موزه ی تاریخ ملی یونان در شهر آتن، به سال های ابتدائی آغاز فعالیت موزه در قالب انجمن تاریخ و مردم شناسی یونان رسیدیم. موزه در سال های ابتدائی شروع فعالیت اش همان طور که گفتیم، با برگزاری نمایشگاه های انجمن تاریخ و مردم شناسی جای خود را در میان آتنی ها باز کرد و با افزایش اقابل و توجه عمومی،شکل گیری این موزه با سرعت و جدیت بیشتری دنبال گردید. با توجه به اهمیت تاریخ معاصر کشور تازه تاسیس یونان، در هویت ملی این کشور، دوران مبارزات آزادی طلبانه و استقلال خواهانه مردم یونان و در نهایت جنگ استقلال این کشور قلب بخش مهمی از هویت ملی تازه شان به شمار می رفت از این رو، این موزه به عنوان یک پروژه ی مشترک برای یونانی اهمیت پیدا کرد و با سرعت بیشتری شکل و شمایلی جدی به خود گرفت. در حدود نیم قرن، فعالیت های موزه به صورت جدی با همکاری مردم از نقاط مختلف یونان پیگیری می شد،که در تبدیل آن به یک مجموعه ای غنی، نقش بسیار مهمی داشت. در خلال فعالیت های موزه در قالب نمایشگاه های تاریخی ، حیطه و دامنه ی فعالیت های موزه بیشتر شد و با سازماندهی دقیق تر به گردآوری اطلاعات ، آثار و اسیاء تاریخی از نقاط مختلف پرداخت، در این روند، هسته ی اولیه ی موزه وسعت بیشتری پیدا کرد و دوران پیش از استقلال یونان مانند دوران استیلا و حکمرانی عثمانی ها، لاتین ها در کنار دوران مبارزات آزادی طلبانه و جنگ استقلال مورد توجه قرار گرفت. از سوی دیگر،روندشکل گیری یونان مدرن و سال های ابتدائی شکل گیری کشوری مستقل به نام یونان به موضوع مورد توجه موزه بدل شد.
در خلال این سال ها، سالن های دانشگاه پلی تکنیک آتن، محل برگزاری نمایشگاه موزه ی تاریخ ملی بود و به عنوان بخشی از هویت تاریخی و فرهنگی مردم مورد توجه یونانی ها قرار داشت، با نزدیک شدن به جنگ جهانی به خصوص در حنگ جهانی دوم، آثار و بقایای تاریخی جمع آوری شده در زیر زمین ها دانشگاه پلی تکنیک آتن، به صورت کاملا محافظت شده و مخفی، در داخل اتاق ها و زیر زمین پنهان شدند و با تلاشی جمعی از آثار تاریخی گردآوری شده حفاظت شد. با پایان یافتن جنگ جهانی دوم، سازماندهی موزه در یک ساختمان جدید و در خور موزه مهمترین دغدغه ی مسئولان موزه بود. برای مدت کوتاهی موزه به ساختمان دختران فقیر “House of Poor Girls” در خیابان ملکه آمالیا Queen Amalia Street منتقل شد اما این ساختمان به عنوان محل نهایی موزه مورد انتخاب قرار نگرفت و در حدود یک دهه این ساختمان میزبان موزه ی تاریخ ملی آتن بود.
اما در سال 1960 میلادی پارلمان آتن به ساختمان جدیدش منتقل شد و ساختمان قدیمی پارلمان احتیاج به خون تازه ای داشت و آن خون تازه، موزه ی تاریخ ملی یونان بود، از همین رو، در سال 1960 موزه به طور دائمی به ساختمان قدیمی پارلمان در خیابان Stadiou منتقل شد و امروزه به عنوان یکی از جاذبه های دیدنی شهر آتن، میزبان گردشگران این است.
در ادامه ی آشنایی با موزه ی تاریخ ملی یونان، در شهر زیبای آتن، به سراغ ساختمان قدیمی پارلمان می رویم، بنای که بیش از نیم قرن پیش، به ساختمان موزه ی تاریخ ملی یونان تبدیل شد بنایی که روزگاری قلب سیاسی یونان به شمار می رفت و در روزها و سال های پرالتهابی از تاریخ معاصر یونان، چشم یونانی ها را به خود معطوف می کرد.
روند ساخت این ساختمان در حدود سال 1858 میلادی آغاز شد، ملکه آمالیا Queen Amalia، بانی ساخت این بنا به شمار می رود، ملکه برای طراحی و ساخت این بنای مهم، در یونان جوان، معماری فرانسوی را با نام فرانسیس بولانگر François Boulanger را به خدمت می گیرد، در آن سال های پر التهاب پس از استقلال، یونان با بسیاری از کشور های مهم اروپایی ارتباط وسیعی داشت و بسیاری از آزادی خواهان اروپا قرن پر حادثه ی نوزدهم، چشم به یونان داشتن و فرانسوی ها هم علاقه بسیاری به یونان آزادی خواه پیدا کرده بودند. از این رو، حضور معماری فرانسوی برای طراحی و ساخت ، ساختمان مجلس و سنا، می تواند نشانه ی مهمی از ایده گرایی آن دوره ی تاریخی باشد. اما با اخراج شاه اتو King Otto’s حکومت تازه ی یونان، به معماری جوان به نام پاناگیوتیس کال کوس Panagiotis Kalkos دستور اصلاح طراح معمار فرانسوی صادر می کند و با حذف بخش هایی از طرح اولیه ساختمان پارلمان در حدود سال 1875 میلادی ساخته می شود. و در همان سال مجلس و پارلمان یونان به دستور چاریلائوس تریکوپیس آغاز به کار می کند.
از سال 1875 تا 60 سال بعد، ساختمان پارلمان در خیابان استادیو قلب یونان به شمار می رفت و تمام نگاه به این ساختمان بود، اما در سال 1935 بر اساس تصمیم دولت یونان، ساختمان مجلس به بنای کنونی آن یعنی کاخ سابق در میدان سیناتاگما Syntagma منتقل شد و هنوز هم پارلمان در این بنای تاریخی قرار دارد. در واقع پس از خروچ پادشاه از آتن، کاخ بار دیگر به مرکز سیاسی یونان بدل می شود. در آن دوره ی زمانی الفترپوس ونیزلوسEleftherios Venizelos نخست وزیر یونان بود، بر اساس دستور نخست وزیر وقت، ساختمان پارلمان پس از انتقال به انجمن تاریخ و مردم شناسی سپرده می شود و مسئولان انجمن هم قصد داشتند که موزه را به این ساختمان انتقال دهند، اما با شعله ور شدن آتش جنگ جهانی دوم طرح انتقال موزه ی متوقف می شود و تا سال 1960 خبری از موزه در ساختمان قدیمی پارلمان نیست و با انجام تغییرات مختلف در سال 1962 موزه ی تاریخ ملی در مرعض دید عموم قرار می گیرد.
ساختمان قدیمی پارلمان، بنای بسیار ارزشمندی در مرکز شهر آتن است، که بهترین انتخاب برای موزه ای ست که بهترین ارتباط را با تاریخ معاصر یونان دارد و به نوعی حافظه ی تاریخی یونان در قلب شهر آتن قرار گرفته است. تالار مرکزی ساختمان به عنوان میزبان رویداد های مهم تاریخی این کشور، تاریخ یونان را در کنار بخش ها و قسمت های مختلف موزه ثبت می کند و گردشگران می توانند در سالن ها و تالار های جانبی شاهد نمایشگاه های دائمی موزه ی تاریخ ملی یونان باشند، با ما در ادامه ی این مسیر همراه باشید.
موزه ی تاریخ ملی با توجه به موقعیتی که در آن قرار گرفته برای گردشگران جذابیت بسیاری خواهد داشت، هنگامی که در مقابل ساختمان موزه می ایستید، زیبایی و سبک معماری ساختمان در کنار مجسمه های زیبا و با شکوه اطراف ساختمان قدیمی پارلمان شما را مجذوف خود می کند، مجسمه هایی که به زیبایی هر چه تمام فضای میدان نزدیک ساختمان و ورودی ساختمان را تحت تاثیر خود قرار داده اند و همیشه افراد مختلف از جمله گردشگران را در کنار مجسمه های نزدیک موزه ی تاریخ ملی می بینید ک در حال گرفتن عکس و دیدن مجسمه هستند و به نوعی یکی از جذابیت های اطراف ساختمان موزه برای کسانی است که پیش از رفتن به داخل موزه، اشتیاق خود را با دیدن مجسمه ها نشان می دهند.
اما وقتی به داخل مو زه قدم می گذارید، کریدور مرکزی این ساختمان می تواند اولین بخشی باشد که شما در موزه ی تاریخ ملی شاهد آن خواهید بود. در این بخش از موزه که در قالب نمایشگاه دائمی موزه پذیرای گردشگران می باشد، به روایت سقوط قسطنطنیه در سال 1453 میلادی تا جنگ یونان و ایتالیا در سال 1940-1941 می پردازد. دوران پر فراز و نشیبی که مهمترین بخش تاریخ معاصر یونان را تشکیل می دهد، دورانی که یونان مدرن معنا و مفهومی عینی برای ساکنان این سرزمین پیدا کرد.
در این کریدور مرکزی، نقاشی ها، حکاکی ها، پرچم ها، سلاح ها و وسایل شخصی افراد برجسته ی تاریخ معاصر یونان به نمایش گذاشته شده است. نقاشی هایی که توسط هنرمندان معروف یونانی در آن دوره ی تاریخی کشیده شده است، و یا روایت گر بخش ها و رخداد هایی خاص از آن دوره می باشند. پرچم های مختلف حکومت و یگان های مختلف از بیزانسی و عثمانی گرفته تا یونان و برخی از کشور های جهنگ جهان ی دوم همگی بخش هایی از تاریخ این سرزمین را نشان می دهند. یکی از بخش های دیدنی کریدوری مرکزی، مربوط سلاح هاست، به خصوص سلاح هایی که آزادی خواهان یونانی طی سال ها مبارزات خود از آنها استفاده کرده اند. از دیگر آثاری که در کریدوری مرکزی می بینید، عکس ها، لباس های سنتی، صنایع دستی و دیگر ابزار و سایل شهروندان و سربازان آن دوران تاریخی است. که به لحاظ تاریخی روایتی عینی تر از آن دوران تاریخی را ارائه می دهد، به همین خاطر برای گردشگران جذابیت بسیاری دارد.
مهمترین اثر تاریخی و البته هنر این بخش از موزه را می توان، نقاشی معروف"قتل عام Chios" از هنرمندان یونانی EugèneDelacroix در سال 1821 دانست که در اوج دوران استقلال یونان، این نقاشی و اثر هنری کشیده شده است. بدون شک آثار و اشیا تاریخی مختلفی را در این بخش از موزه خواهید دید که تصور دقیق تری را برای شما در آن دوران پرالتهاب ایجاد می کند. در یکی از راهرو های موزه که با نام راهرو شماره ی یک می توانید آن را پیدا کنید به تاریخ نواحی پراکنده ای مر پردازند که با سقوط قسطنطنیه، تحت حکومت بیگانه و مختلفی اداره می شدند و تنها تاریخ و هویت فرهنگی آنان را به سرزمین مادر یعنی یونان متصل می کرد. نقشه ها، عکس ها، اسناد و بقایای آن دوران تاریخی از جمله آثاری است که روایت گر تاریخ گمشده ای است که در کمتر کتاب و منبع تاریخی می توان خط و نشانی از آن را مشاهده کرد.
در ادامه ی آشنایی با موزه ی تاریخ ملی یونان در شهر آتن، به سراغ یکی دیگر از قسمت های دیدنی این موزه می رویم، بخشی که به روایت تاریخی حکومت های لانین و عثمانی در خلال قرن سیزدهم تا هیجدهم می میلادی می پردازد. در حدود سال 1204 میلادی با سقوط قسطنطنیه و فروپاشی امپراتوری بیزانس، حکومت های فدالی در برخی از مناطق و قلمرو های سابق بیزانسی شکل گرفت، که برخی از این حکومت ها توسط شوالیه ها صلیبون ایجاد شدند. هرچند در سال 1261 امپراتوری بیزانس بار دیگر ماهیت و قدرت را برای مدتی به دست گرفت، اما حکومت های فئودالی دیگر به صحنه ی جغرافیای سیاسی آن روزگار اضافه شده بودند، لاتین ها، ترک ها و فرانکها، هر کدام به دنبال حکومت و ماهیتی متفاوت امپراتوری بیزانسی بودند، در این دوره حکومت های لاتین بر بخش های عمده ای یونان از جمله آتن تسلط داشتن اما با شکل گیری و افزایش اقتدار و قدرت امپراتوری عثمانی، یونان به بخشی از امپراتوری عثمانی تبدیل شد، و برای چندین قرن بخشی از این امپراتوری بزرگ بود.
در دوران لاتینی و حکومت های محلی که در یونان ایجاد شدند، روح ملی یونانی برای دوران کوتاهی ظهور پیدا کردند و جدا از هویت مسیحی غالب در دوران بیزانسی ماهیتی تازه در برخی نواحی یونان شکل گرفت، دورانی که آثار هلنیسم بار دیگر در یونان ظهور پیدا کردند. در این بخش از موزه ی تاریخ ملی یونان، گردشگران می توانند شاهد آثار، بقایای و آشیائی باشند که در دوران لاتینی در یونان ، نواحی ساحلی مناطق و جزایر یونان برجا مانده است. در وقاع این بخش از موزه که به حکومت های فئودالی و لاتینی یونان می پردازد، حس ملی و هویت ملی گرایانه ی یونانی را برای قرن ها زنده نگه داشت، سال هایی که حکومتی بیگانه استیلای دردناک را برای آتنی ها به همراه داشت.
بخش دیگری از این قسمت موزه به روایت تاریخ دوران عثمانی می پردازد. برای گردشگران، قرار داشتن آثار و بقایای تاریخی این دو دوره ی تاریخی در کنار هم، فرصت بسیار مناسبی است تا درک نزدیکی تری از دو دوره ی کاملا متفاوت در تاریخ یونان بدست آید. از رو، به شما پیشنهاد می کنیم، که در بازدید از این بخش از موزه، تفاوت های فرهنگی و آثار برجای مانده را به دقت ببینید، ظهور آثار هلنی دوران یونانی در خلال حکومت های لاتینی چگونه هویت فرهنگی و ملی یونان را زنده نگه داشته است.
با ظهور و حضور پر رنگ عثمانی ها بسیاری از المان های ملی یونانی از کم رنگ شدند اما هیچ گاه به دست فراموشی سپرده نشدند، عناصری در قرن هیجدهم، با تلاش های آزادی طلبانه ی یونانی ها به استقلال این کشور منجر شد. بدون شک این بخش از موزه ی تاریخ ملی برای گردشگران جذابیت بسیاری دارد، آثار، نقاشی ها، اسناد و بقایای مختلف از دوران لاتینی و عثمانی روایت گر هنر، فرهنگ و جامعه ی یونانی در آن دوران تاریخی است و برای گردشگرانی که به آتن رفته اند و خود را درگیر ترایخ و سیاست این کشور کهن می بینند، تماشایی و لذت بخش بود.
نکته ی جالب موزه ی تاریخ ملی یونان، پرداخت جزئی تر به دوران پر تنش استقلال یونان است و گردشگران در قالب بخش های مختلف می توانند اسناد، آثار و بقایای تاریخی دوره های مختلف به تفکیک مشاهده کنند، یکی از این بخش های به مبارزات آزادی طلبانه ی یونانی ها در قالب جنگ استقلال یونان در خلال سال 1821 می پردازد، جایی که حرکت های استقلال طلبانه از جنوب یونان آغاز شد و جزایر اژه یکی از مراکز این حرکت ملی گرایانه یود.
در آن دوره ی تاریخی در اروپا رخداد های مهم سیاسی در قالب نقاشی های هنرمندان گمنام و حتی پرآوازه ی کشور های مختلف ثبت می شدند و امروزه گردشگران در این بخش از موزه می توانند شاهد تصاویری باشند، که روایت این دوران پر فراز و نشیب و پر اهمیت تاریخ یونان می باشند. در این بخش از موزه که در اتاق شماره ی چهار قرار دارد، موفقیت های نظامی در نبرد های یونانی ها با عثمانی به نمایش گذاشته شده است و اوج این دوران را باید جنگ 1825 میلادی دانست.
اما ما در 2safar به شما پیشنهاد می کنیم که پیش از دیدن این بخش از موزه و به عنوان ارتباط نزدیک تر با جریان های انقلابی و آزادی خواهانه ی یونان به دیدن اتاق شماره ی سه بروید، جایی که عثمانی ها در قرن هفدهم، نتوانست به عنوان بخشی اروپا با دیگر کشور های اروپایی ارتباط برقرار کند، دورانی که امپراتوری عثمانی شاهد بی ثباتی ساختاری بسیاری در کل امپراتوری اش شاهد بود و یونان هم به عنوان یکی از مهمترین بخش های این امپراتوری، شاهد شکل گیری جریان های آزادی خواهانه بود. در این بخش از موزه ی تاریخ ملی یونان در آتن گردشگران آثار و نقاشی ها و دیگر اشیاء تاریخی این دوران را شاهد هستند، آثاری که در واقع ارتباط نزدیک تر گردشگران با آن دوران را فراهم می کند. حکومت های محلی و طبقات اشراف در این دوره ی تاریخی در اعتبار بخشیدن دوباره ی هویت ملی یونانی ها تاثیر داشتند، شمشیر ها، لباس ها، اسناد و نقاشی ها از جمله آثاری خواهند بود که گردشگران در اتاق سوم خواهند دید. در بخشی دیگری از اتاق سوم، گردشگران کتاب ها و اسناد مکتوب آن دوره ی تاریخی را نیز می ببینند و به نوعی جامعه ی یونانی را آماده ی روند تلاش برای استقلال خواهی می کرد. اسناد و قرار داد های متعلق به حکومت عثمانی مستقر در آتن نیز یکی دیگر از بخش های این قسمت از موزه ی تاریخ ملی است.
گردشگرانی که از اتاق سوم و چهارم دیدن می کنند، به خوبی هویت فرهنگی و هنری متاثر از هنر و فرهنگ عثمانی ها در یونان را شاهد خواهند بود، که البته بسیاری از آثار و بقایای موجود در دو اتاق متعلق به عثمانی هست، که فرهنگ و هویت فرهنگی آمیخته با یونانی را نیز نشان می دهد. در این موزه ی تاریخ ملی یونان، آثار تاریخی در کنار ارزش تاریخی و روایت تاریخی شان دارای عناصر هنری هستند ، که بدون شک برای گردشگران جذابیت بسیاری خواهد داشت، موزه ی تاریخ ملی یونان، دارای ویژگی خاصی است که برای گردشگران قابل توجه است و آن هم روایت خطی از سیر رخ داد ها و دوره های تاریخی آن برهه تاریخ یونان است، با ما در ادامه ی مسیر همراه باشید، موزه ی ترایخ ملی همچنان جذاب و تماشایی است.
در ادامه ی بازدید از بخش ها و قسمت های مختلف موزه ی تاریخ ملی یونان به اتاق شماره ی 5 می رسیم، اتاقی که بیانیه ی فیلیکی ایتیریا Philiki Etaireia به عنوان یکی از مبارزان آزادی خواهی معروف یونان بخش دیگری از تاریخ یونانِ خواهان استقلال از عثمانی را روایت می کند. در این بیانیه که بیشتر به یک سوگند نامه شباهت دارد، گفته می شود: ما سوگند یاد می کنیم، که میان ما و ستمگران و اشغال گران وطن مان، تنها آتش و آهن باشد و هیچ چیز دیگری چون آشتی در میان نخواهد بود. از این رو، می توان در اتاق شماره ی 5 موزه ی تاریخ ملی یونان در شهر تاریخی و زیبای آتن، بخش وسیعی از ابزار جنگی و اسلحه ها متعدد آن دوران تاریخی را مشاهده کرد.
گردشگران در این بخش از موزه، شاهد ابزار و سلاح هایی هستند، که دارای قدمت و تاریخی قدیمی است، سلاح هایی که آزادی خواهانِ یونانی به دنبال مبارزات خود از ابزار اجداد خود در نبرد ها استفاده می کردند، اما نباید این نکته را از نر دور داشت ه در مبارزات آزادی خواهی یونانی ها، بسیاری از سلاح های جدید تر به صورت قاچاق توسط کمیته های فیلینیک Philhellenic Committees تامین می شدند، که این بخش از سلاح های نظامی مبارزان از ارزش جنگی بیشتری برخوردار بودند، اما همین وسایل هم دارای تزئیناتی بومی و یونانی بودند که علایق و آرامان ملی مبارزان یونانی را بیشتر نشان می دهند.
در میان سلاح های اتاق شماره ی 5 موزه، کاریوفیلی Kariofili محبوب ترین سلاح گرم در میان مبارزان آن دوره ی تاریخی بوده که شباهت زیادی به تپانچه دارد و نحوه ی کار آن نیز مانند تپانچه است. از دیگر وسایل موجود در موزه می توان به یاتاگان yatagan اشاره کرد، شمشیری که شباهت زیادی به شمشیر های شرقی داشته و در میان مبارزان آن دوره بسیار پر کاربرد بوده است.
یکی از ویژگی های اسحله های سرد و گرمی که در اتاق شماره ی 5 در معرض دید گردشگران قرار دارند، ابزار جانبی است که در کنار آن سلاح های قرارداده شده اند، قالب های ریخته گری گلوله ها برای سلاح های گرم، کیسه های باروت ، کیسه هایی که روغن های مخصوص تمیزی کردن و نگهداری سلاح ها در آن گذاشته می شد، آتسالوپتر که به سنگ های مخصوص احتراق گفته می شود و هاربیا ها که وسایل جانبی برای بارگزاری باروت و تمیزی تپانچه ها و دیگر سلاح مورد استفاده قرار می گرفتند. این ها بخش از ابزار و وسایلی است، گردشگران در اتاق شماره ی 5 موزه ی تاریخی ملی یونان، خواهند دید.
سلاح ها و ابزاری که متعلق به مبارزان مشهوری جنگ استقلال یونان بوده اند و به نوعی از جمله سلاح های شاخص بسیار ارزشمند افراد سرشناس مهم در آن دوره ی تاریخی به شمار می رفتندو از سوی دیگر ، بر روی دیوار های اتاق شماره ی 5 گردشگران می توانند پرتره ی برخی از آن مبارزان نام دار یونانی را ببینند و ارتباط عمیق تری با افراد، شخصیت ها و رویداد ها و رخداد های آن دوره ی تاریخی برقرار کنند.
برای معرفی موزه ی تاریخ ملی می توان دو رویکرد کاملا متفاوت داشت، در یکی معرفی ساده ، به بخش های مختلف و تاریخی که روایت آن بر عهده این موزه افتاده، به صورت مختصر اشاره کرد، توضیح داد و شما را با اتاق ها و بخش ها مختلف این موزه ی متنوع تنها گذاشت، اما از آنجایی که این موزه به عنوان یک موزه ی کاملا مهم و مدیریت شده در آتن مورد توجه قرار دارد، بسیار کوشیده است، که هویت پنهان شده در زیر استعمار و احاطه ی بیزانسی و عثمانی را نشان دهد، هویتی که برای قرن ها در میان نسل های مختلفی از جامعه یونانی زنده و جاری بود، اما قدرت و امکان بروز را نداشت و حکومت یونان و تمام یونانی همچنان به عنوان یکی از مهمترین المان های هویتی شان به هویت هلنی و یونانی شان علاقه مند هستند و از این رو، این موزه، خط مرتبط دو یونان متفاوت است، تا شباهت های روزافزونی میان آن دو را ایجاد کند.
این بار 2safar در معرفی بخش های مختلف موزه تاریخ ملی یونان شما را به اتاق شماره ی 6 دعوت می کند، جایی روایت تاریخی اش به دستاورد هاو تلاش های باز می گردد که در تلاش برای حفظ پاسداری از هویت فرهنگی، ملی ، زبانی، تاریخی و هنر یونان داشته و گردشگران دیدنی های بسیاری را در اتاق شماره ی 6 خواهند دید.
در اتاق شماره ی 6 موزه ی تاریخ ملی یونان در آتن، گردشگران شاهد، تابلو های نقاشی، اسناد، کتاب ها و آثاری هستند که روایت گرد تلاش های فرهنگی است که برای حفظ و نگهداری فرهنگ هلنی صورت گرفته و جالب اینجاست که این تلاش ها توسط کشیشان و کلیسای مسیحی ارتدوکس دوران عثمانی در یونان صورت گرفته است. از اواخر قرن 14 میلادی، دانشمندان یونانی بیزانسی با مواجه با حمله عثمانی ها، به سمت ایتالیا رفتند و به همراه خود آثار و نسخه های ارزشمندی از تمدن یونانی را با خود به همراه بردند و در یونان در قالب معلمان و مترجم های یونانی بخش هایی از فرهنگ و تمدن یونان باستان را منتقل کردند، که می توان تاثیرات آن را در رنسانس ایتالیایی مشاهده کرد. از این رو، پس از شکل گیری یونان به عنوان کشوری مستقل بسیاری از این آثار به یونان بازگشتند که می توان برخی از آنها در اتاق شماره ی 6 مشاهده کرد. از سوی دیگر، در خلال تسلط عثمانی ها بر یونان، کلیسا خدمات مهمی به بقایای تمدنی هلنیسم ارائه داد، که در انسجام هویتی آنان نقش بسزایی داشت، هرچند، کلیسا زیر نظر عثمانی ها قرار داشت اما در حفظ و اسنجام فرهنگی و هویتی یونانی ها بسیار موثر بود، بسیار از آثار فرهنگی و زبانی و تمدنی یونانی ها رد غالب کلیسا نگهداری می شد، اسقف ها و روحانیون بسیاری هویت ملی یونانی را یاد آور می شدند و عناصر آن را به مردم نشان می دادند. که در این اتاق تصویر برخی از این کشیش ها و اسقف ها بر روی دیوار ها نصب شده است. نکته جالب ، اینکه کلیسا و کشیش های ملی گرایی بسیاری پس از سال ها تلاش فرهنگی در جنگ استقلال یونان در سال 1821 میلادی سلاح بدست گرفتند و وارد میدان نبرد نشدند، از این رو، دیدن این اتاق برای گردشگران خالی از لطف نخواهد بود و بخش های دیگری از روایت تاریخ ملی یونان برای شما روشن خواهد شد.
در ادامه ی گردش در موزه ی تاریخ ملی یونان در شهر آتن، به کریدور یا همان سالن شماره ی 7 می رسیم، جایی در قالب تصاویر نقاشی، آثار و بقایای تاریخی، به روایت جنگ استقلال یونان با امپراتوری عثمانی در یونان می پردازد. هنگامی که وارد این سالن می شوید، درست مانند تاریخ این رخداد، شهر مسولونگی Messolongi در دماغه ی خلیج کورنتین Gulf of Corinth دارای نقش پررنگی است، این شهر به واسطه ی برخورداری از یک موقعیت استراتژیک، به مرکز استقلال طلبی یونانی ها بدل شد، با بالا گرفتن روند استقلال ازادی خواهان یونانی، شهر را به تصرف خود در آورند و فرماندهان ترک را بیرون کردند، اما این آغاز دورانی پر تنش، سخت و بسیار حساس شد، گردشگران بر روی دیوار های این سالن می توانند تصاویر نقاشی و مستندی از فرماندهان و آزادی خواهان معروف آن دوره ی در تاریخ ملی یونانی ها را مشاهده کنند.
در گوشه ای از این سالن ابزار، سلاح ها و لباس های متعلق به آنان هم به نمایش گذاشته شده است. این شهر و رخداد های تاریخی جنگ استقلال با محاصره ی آن توسط قوای عثمانی به رهبری عمر ویرنی پاشا(Omer Vrioni Pasha) و رشید مهمت پاشا(Reşid Mehmed Pasha) آغاز شد و در حدود یک سال به طول انجامید. در ادامه با شکسته شدن حلقه محاصره توسط یونانی در برخی نبرد ها، ابراهیم پاشا با ارتش مصر به کمک قوای عثمانی آمد و حلقه ی این محاصره تنگ تر شد و این رخداد در تاریخ یونان به یکی از تراژیک ترین نبرد ها و تلاش های ملی برای کسب استقلال بدل گردید، در واقع این نبرد به یک انگیزه ی دوچندان برای کسب آزادی تبدیل شد. یک سال محاصره ی کامل ، گرسنی، بیماری بسیاری از مردم را به سوی مرگ سوق داد و توجه تمام یونان و اروپا را به این شهر جلب کرد.
درست در این سالن است که گردشگران می توانند روایتی مستند از این شهر مهم در تاریخ یونان را شاهد باشند، تصاویر را ببینند و اسناد موجود را مشاهده کنند. پس از این رخداد بود که دولت های اروپایی از جمله انگلیس و فرانسه پس از قرارداد 1918 وین با یک اروپای متحد به کمک استقلال طلبان یونانی پرداختند و حوادث شتاب بیشتری پیدا کردند. نبرد ناوارینو یکی از این اتفاق های تاریخ در روند استقلال یونان بود که ناوگان دریایی انگیس عثمانی ها در دریا شکست دادند که مانند بسیاری از رخداد های اروپایی قرن نوزدهم می توان نقاشی های و روایت تاریخی این نبرد را به صورت نقاشی در موزه ی تاریخ ملی شاهد باشید.
پس از نبرد ناوارینو اعزام نیرو های پیاده ی فرانسوی استقلال طلبان یونانی با حمایت بسیاری قوی مواجه شدند که به رسمیت شناختن استقلال آنها در سال 1830 میلادی انجامید. مجسمه های مختلف و آثار منبت کاری شده بسیاری توسط مردم ساخته شد که در این بخش از موزه می توان این آثار ارزشمند و تاریخی را مشاهده کرد، آثاری که بازتاب آرزو های نسل های مختلف یونانی است که در حوالی سال 1830 به واقعیت بدل شد. شاید برای برخی از گردشگران کریدور شماره ی 7 تنها بخشی از موزه ی تاریخ ملی باشد اما در میان تمام آثار برجای مانده از آن سالهای پر التهاب می توان عشق، آرزو و رویاهایی مردمی را دید که با چشم خود تمام آرزو های خود، پدران و اجدادشان را شاهد بودند و از این نظر، این بخش از موزه ی تاریخ ملی را می توان حماسی ترین بخش موزه می دانست، با ما در ادامه ی بازدید از این موزه ی دیدنی همراه باشید.
اما کریدور شماره ی 8 موزه، یکی دیگر از بخش های دیدنی است که بدون شک برای گردشگران جذاب و تماشایی است و از آن جایی که این بخش به یک جنبش روشنفکری در اوایل قرن نوزدهم باز می گردد و کل اروپای آن روزگار پر تنش را در بر می گیرد، بخشی هیجان انگیز و تماشایی خواهد بود که بیشتر از آن سخن می گوییم.
با آغاز قرن نوزدهم که تحت تاثیر انقلاب کبیر فرانسه و حکمرانی ناپلئون بناپارت قرار داشت، جریان های روشنفکری قوت بیشتری گرفتند و آزادی خواهان در سراسر اروپا و حتی دیگر نقاط جهان، به دنبال رسیدن به اندیشه های آزادی طلبانه افتادند، اندیشه هایی که پس از انقلاب فرانسه و باور پذیر شدن آن رونق بسیاری گرفت. در یونان تحت حکومت و اشغال ترکان عثمانی، بسیاری از اندیش مندان و روشنفکران به دنبال احیای اندیشه های آزادی طلبانه و استقلال یونان بودند و تلاش های چند قرن گذشته ی آزادی خواهان یونانی در مقیاس وسیع تری مورد توجه قرار گرفت و با انتشار آثار مختلف از کتاب، شعر، نمایشنامه، تئاتر، نقاشی و دیگر آثار هنری و روشنفکری آن دوره ی تاریخی مسئله یونان و خواست های ملی شان مورد توجه قرار گرفت. از این رو، نگاه قدرت های اروپایی هم به آرامی تغییر کرد و در سیاست آن کشور ها نیز بازتاب یافت، که منجر به جنگ استقلال و رخداد های سیاسی مهم 1830 میلادی شد.
اما در این بخش از موزه ی تاریخ ملی، یعنی در کریدور شماره ی 8 ، جنبش فیلهلنیسمThe philhellenic movement یا همان جنبش یونان دوستی رایج در اروپا آن سال ها مورد توجه قرار گرفته و به این جنبش و آثار تاریخی ، هنری، فرهنگی و سیاسی آن جریان اروپایی می پردازد.
گردشگرانی که به این کریدور موزه وارد می شوند، می توانند آثار جمع آوری شده از کل اروپا و کل یونان در خصوص فیلهلنیسم اوایل قرن نوزدهم را از نزدیک ببینند. روزنامه های اروپایی یکی از کانون های این جنبش بود که نسخه های متعددی از مقالات و روزنامه ها در فرانسه و دیگر کشور های اروپایی را می توان از نزدیک مشاهده کرد. کتاب ها هم دومین منبع الهام و فعالیت های این جنبش سیاسی و فکری به شمار می رفت. در کنار این دو منبع مهم، اشعار، نمایشنامه ها و نقاشی های مختلفی هم پیش روی گردشگران قرار دارد. ابزار و وسایل افراد مشهور این جریان هم یکی دیگر از جذابیت های این بخش از موزه است.
در این میان یونان دوستان معروف قرن نوزدهم می توان به ویکتور هوگو، رمان نویس و داستان نویس مشهور فرانسوی، ژان ژاک بارتلمی رمان نویس و مهمترین و مشهور ترین فیلهلنیسم اروپای قرن نوزدهم لرد بایرون است، این شاعر و سیاستمدار انگلیسی در میسولونگی یونان و در نبرد با قوای ترکان عثمانی جان اش را از دست داد و قدرت و قوت بیشتری به جنبش فیلهلنیسم آن دوران بخشید. در واقع از این جریان به عنوان یکی از نقاط عطف تاریخ معاصر یونان می توان نامبرد، جریانی که کمک های بسیاری به آزادی خواهان و مبارزان یونان کرد و از همه مهمتر هویت یونان به عنوان بخشی از جهان غرب و یک ملت را بار دیگر زنده کرد و این مهمترین دلیلی است که این جنبش و این جریان روشنفکری را برای همیشه برای یونان ماندگار ساخت.
