در معرفی بنا و مکان های زیبا و دیدنی حرم امام رضا در مشهد، به مسجد ها، صحن ها و بخش های مختلفی سر زدیم و رواق امام خمینی را هم پیش تر در سایت 2safar معرفی کردیم و در ادامه همین مسیر ، به رواق دیگر مجموعه ی حرم رضوی سر می زنیم. در معرفی بیشتر این مکان در معماری ایرانی باید گفت که رواق به فضایی سرپوشیده گفته می شود که با ستون یا دیوار هایی احاطه شده و دهانه ی این فضا به گونه است که به درب ورودی مسجد یا کاخ را به شبستان، گنبد خانه یا تالار اصلی آن مکان متصل می کند و یا در فضاهای دیگر به سمت حیاط یا صحن هاست. از این رو تا حدودی می توان تصویر ذهنی در خصوص اینچنین مکان هایی را ایجاد نمود.
موزه ها در هر کشوری و در هر شهری نماد و سمبلی از هویت، تاریخ و شکل کلی آن منطقه به شمار می آیند و موزه های هند و شهر بمبئی نمودی زیبا، شکیل و دلفریب از این کشور و این شهر باشکوه هستند. یکی از قدیمیترین موزه های بمبئی که در سال 1857 میلادی افتتاح شد، موزه ی دکتر بهاوداجی دلاو است که این بار 2safar می خواهد شما را با این موزه ی زیبا و دیدنی آشنا کند، موزه ای که نمونه فاخر و شکیل برای شهر پرهیاهوی بمبئی خواهد بود.این موزه در اولین موزه ی ویکتوریا و آلبرت شهر بمبئی بود که در اوج اقتدار استعمار انگلیس در شهر بمبئی بنا شد. ساختمان موزه هم یکی از مکان های تاریخی شهر به شمار می آید که این ساختمان هم از اولین بنا های استعماری بود که برای برپایی موزه در بمبئی ساخته شد. بمبئی شهری بندری است که دروازه ی ورود به هندوستان به شمار می رفت و بازرگانان ، تاجران و ثروتمندان در اولین قدم به بمبئی قدم می گذاشتند و این شهر بهترین مکان برای معرفی هند بود، مکانی که فرهنگ غنی، تمدن هزار نقش هند را شکلی زیبا به میهمانان و تجار نشان می داد. از این رو، این موزه مانند ویترینی زیبا در بنایی آراسته و باشکوه پا گرفت و میزبانِ میهمانان بسیاری شد.
در ادامه معرفی جاذبه های گردشگری بمبئی به یکی از مهمترین و بزرگترین موزه های کشور هندوستان یعنی موزه ی چاتراپارتی شیواجی ماهارجا واستو سنگراهالایا (Chhatrapati Shivaji Maharaj Vastu Sangrahalaya) می رویم. این موزه در دوران حضور استعمار انگلستان در هند با نام موزه ی شاهزاده ی ولز تاسیس شد و با استقلال هندوستان نام این موزه هم مانند بسیاری از عناصر دیگر، هویتی هندی یافت، اما همچنان بسیاری این موزه را با نام موزه ی پرنس ولز صدا می زنند. این موزه در اوایل قرن بیستم تاسیس شد و مشخصه اصلی و بیرونی موزه معماری آن است که دارای نمایی بسیار فاخر و زیبا است که در شکل گیری این موزه تاثیری مستقیم داشت، نما و معماری موزه بگونه ای است که گردشگران نمی توانند هویت خاصی برای قائل باشند. این بنا مانند دیگر بنا های معروف شهر بمبئی، حاصل معماری تلفیقی از المان های معماری گوتیک، اسلامی (چرا که با توجه به نفوذ فرهنگی المان های معماری ایرانی در تمدن اسلامی و حتی شبه قاره ی هندوستان باید این سبک از معماری را معماری ایرانی بدانیم چرا المان ها و مشخصه های ساختار و شکل آن برگرفته از معماری ایرانی است و به دلیل عدم فکیک درست در متون خارجی از آن تحت عنوان معماری اسلامی یاد می شود) و هندوست و یکی از میراث های فرهنگی و تاریخی شهر بمبئی به شمار می آید.
در ادامه ی معرفی جاذبه های گردشگری بمبئی به جزیره ی فیل های رسیدیم ، جزیره ی زیبا با غار هایی شگفت انگیز و تاریخی، در خصوص اطلاعات کلی این جزیره و غار ها سخن گفتیم، اما بهتر است از قبل از پرداختن به زیبایی ها و بخش های مختلف غار های این جزیره ابتدا نگاهی کلی به جزیره ی فیل ها بندازیم. همانطور که در مطلب قبلی 2safar عنوان شد با ورود پرتغالی ها به این جزیره در حدود قرن شانزدهم میلادی، ناشناخته های این جزیره بیشتر مورد توجه قرار گرفت و در قرن 19 و 20 تحقیقات گسترده ای در مورد این جزیره صورت گرفت.
قدم زدن میان ازدحام شلوغی خیابان های بمبئی تجربه ای است که برای گردشگران خارجی این کشور، دنیای تازه به شمار می آید، تجربه ای که گردشگران را از میان انبوهی از سروصدا به مکان هایی دیدنی، باشکوه و چشم نواز می رساند، ایستگاه چاتراپاتی شیواجی در مرکزی شهر بمبئی یکی از این بنا های حیرت انگیز است، نمونه ای فاخر و زیبا از معماری سبک گوتیک که در سال 2004 به عنوان یکی از میراث های جهانی یونسکو شناخته شده است.
در میان جاذبه های گردشگری شهر بدروم، یک جاذبه ی باستانی وجود دارد که آثار و بقایای یکی از هفت عجایت جهان باستان را می توان در آن جا نظاره کرد، شاید تصور سنگ ها و ستون های برزمین افتاده ی این مکان به عنوان یکی از هفت عجایب جهان باستان در نگاه اول دشوار باشد، اما تصویر ارائه شده در متون تاریخی و بقایای این بنای عظیم حضور در چنین مکانی را لذت بخش و عین حال هیجان انگیز خواهد کرد، آرامگاه هالیکارناسوس (نام باستانی بدروم) مکانی است که گردشگران در ابتدا تنها سنگ و لاشه هایی بنایی باستانی را می بینند، اما این مکان روزگاری یکی از باشکوه ترین بنا های عصر باستان بود، با ما در 2safar همراه باشید تا با این سازه ی باستانی بیشتر آشنا شویم.
زمانی که گردشگران وارد شهر همدان می شوند، صفتی پرتکرار را در ورودی و دیگر بخش های تبلیغیاتی شهر مشاهده می کنند، پایتخت تاریخ و تمدن ایران. نام گذاریی که از سوی مجلس شورای اسلامی ایران در سال 1385 صورت گرفت و شهر همدان را با این نام معرفی کردند. اما چرا همدان؟ با وجود پرسپولیس در شیراز که شکوه و عظمت پادشاهان عهد هخامنشی را در تخت جمشید نشان می دهد، چرا این شهر را پایتخت تاریخ و تمدن ایران زمین نامیده اند. این خود جذابیتی بی مثال برای سفر این شهر خواهد بود. وقتی نام همدان را می شنویم، ترکیب و ریشه یابی اسم این شهر ما را با حجم عظیمی از تاریخ این شهر رو به رو می کند و گردشگران برای فهم این تاریخ باید به نزدیکی خیابان اکباتان در داخل شهر همدان بروند. خود اسم اکباتان هم اسمی کهن و قدیمی است که در کتب تاریخی و متون باستانی بسیار از آن شنیده ایم که به همدان اطلاق می شد. وقتی در کنار خیابانِ اکباتانِ شهرِ همدان قرار می گیرید. تپه ای وسیع بالغ بر 40 هکتار خود نمایی می کند و شما در کنار قدیمی ترین پایتخت ایران قرار دارید. تپه ای که زمانی با نام هگمتانه اولین پایتخت تاریخ و تمدن ایران زمین بود.
جاذبه های گردشگری شهر رشت را اگر تنها از بین مکان ها و بناهای داخلی شهر بخواهیم معرفی کنیم، اولین انتخاب در این شهر، بنای ساختمانی است که طی کمتر از 100 سال اخیر نماد شهر رشت به شمار رفته و میهمانان و گردشگران این شهر، از فضای شهری رشت، ساختمان شهرداری یا کاخ را همواره در خاطر خواهند داشت. شاید در ابتدا در توصیف جاذبه های شهر رشت، تنها المان های محیطی و طبیعی در ذهن متبادر می شوند، اما شهر رشت یکی از شهر های پیشتاز ایران در عرصه مدرن سازی به شمار رود و در تاریخ ایران، بسیاری از تحولات نوین وابستگی هایی به رشت داشته اند.
در لابه لای ویرانه های سنگی افسوس، بخش های مختلفی از زندگی مردم این شهر در قرون ابتدائی میلادی پیدا می شود، لایه هایی که می توان جنبه های مختلف زندگی مردمان آن روزگار را بهتر فهمید و درکی درست نسبت به تاریخ، تمدن و جامعه ی آن روزگار پیدا کرد، البته برای بسیاری از گردشگران، درک لایه های زیر تمدنی باستانی شاید کمتر اهمیت داشته باشد اما پا گذاشتن در مسیری تاریخی با مکان هایی زیبا، علاوه بر ایجاد تنوع و سرگرمی در سفر هایشان، بی گمان آنها را در تار و پود زمان می اندازد و آنها ناخواسته نسبت به عمق زندگی جدی تر می کند.
آب انبار به دنبال خود، عقبه ی تاریخی و جغرافیای بسیار کهنی دارد، که چرایی ارزش و اعتبار آن بر اساس همان عقبه ی کهن و تاریخی اش نمایان می شود. پیش تر آب انبار حاجی کاظم مربوط به اواخر دوران قاجار را در سایت 2safar معرفی کردیم و با بخش های بیرونی و داخلی آن آشنا شدیم، از سردر زیبا و باشکوهش و معماری ایرانی بکار رفته در آن سخن گفتیم(که در صورت علاقه می توانید برای آشنایی با این جاذبه تاریخی شهر قزوین به سایت 2safar مراجعه کنید). این بار به سراغ دو آب انبار دیگر شهر قزوین رفته ایم که هر دوی این آب انبار ها را برای شما معرفی خواهیم کرد.
هنگامی که گردشگران به شهر شوش قدم می گذارند، هویت باستانی این شهر برای آنها پررنگ تر می شود، این هویت تاریخی با بنا و جاذبه های باستانی اش عینی تر می شوند و گردشگران به یکی از قدیمی ترین شهر های جهان پا می گذارند. گردشگران در کنار پایه های سنگی و ستون های به زمین افتاده ی کاخ آپادانای شهر شوش (که پیش تر به معرفی آن در 2safar پرداختیم) در فاصله ای دورتر یک قلعه آجری خواهند دید که ساختاری سالم و برج و بارو هایی قرون وسطایی اش نظر هر ببیننده ای را به خود جلب می کند. قلعه ای با معماری اروپایی در قلب شهری باستانی و در مرکز خاورمیانه سوالی است که در ذهن هر گردشگر ایجاد خواهد شد، سوالی که با دیدن آن رنگ می بازد و به یک جاذبه ی تاریخی دیدنی تبدیل می شود.
با رسیدن به شهر باستانی و کوچک شوش، جاذبه های گردشگری متعدد این شهر پیش روی شماست، جاذبه هایی که هرکدام به تنهایی گنجینه ی بسیار ارزشمندی از تاریخ، هویت و تمدن این سرزمین به شمار می آیند و در شهر شوش فاصله اندکی نسبت به هم دارند. برای شروع معرفی جاذبه های گردشگری این شهر ابتدا به مکانی می رویم که تنها شاه نشین نبوده بلکه نمونه ی کامل و جامعی از فرهنگ، هنر، تاریخ و تمدن یک دوره ی تاریخی به شمار می آید.
